Alienacja jest stanem umysłu dziecka, jego przeżyciem psychicznym! Refleksje po spotkaniu z Karen i Nickiem Woodall.

Alienacja rodzicielska była tematem spotkania online naszego Forum z Państwem Karen i Nickiem Woodall, na kilka dni przed Dniem Świadomości Alienacji Rodzicielskiej. Dyskusja była owocna, dzielimy się krótkim podsumowaniem po naszych rozmowach z ekspertami z Wielkiej Brytanii.

1. Staramy się znaleźć sposób na interwencję, aby dziecko mogło bez problemów wzrastać z obojgiem rodziców.
2. Ważne jest to, aby skupić się nad kontekstem, który nazywamy alienacją.
3. Coraz mniej komfortowo czujemy się z nazwą i pojęciem: alienacja rodzicielska.
4. Obecnie ten koncept chcemy rozszerzyć o perspektywę psychologiczną.
5. Coraz częściej odchodzi się od modelu alienacji, który jest głównie oparty na teoriach i koncepcjach z USA.
6. Model ten wydaje nam się wąski i mało w nim głębi psychologicznej i skupienia się bardziej na dziecku.
7. Według nas alienacja psychologiczna oznaczałaby rozdzielenie w dziecku i rozdarcie psychologiczne, które projektuje na świat zewnętrzny.
8. Żeby zrozumieć co się dzieje z dzieckiem patrzymy na to rozdarcie, jak dziecko ma radzić sobie z sytuacjami, z którymi nie może się pogodzić w praktyce.
9. Rzadko patrzymy na alienację rodzicielską, bardziej patrzymy na relacje pomiędzy rodzicami a dzieckiem.
10. Jaka jest dynamika dziecka, co się dzieje w otoczeniu, co ma wpływ na to rozdarcie dziecka? Przy takim podejściu jesteśmy w stanie zbudować w sobie głębokie doświadczenie dziecka i zrobić ścieżkę terapeutyczną dla dziecka.